طبق گفته دوستم نیما٬ من هم انکار نمیکنم که از کیفیت و مغز گفته هام کاسته شده اما کجای دنیا بوده که یک هو شروع به حرکت شود و اوج و اوج و اوج بگیرد بدون اینکه فرودی داشته باشد. خیلی وقت است که فرود داشته ام و اما فرودی ارزشمند. در وبلاگ قبلی ام انتشار و در ابتدای همین وبلاگ متنهايی نوشتم که از نظر خودم بسیار ارزشمند بود٬ اما هنوز آن دايره تو خالي ليلا ناله میکرد پس به اين تهي نظر کردم و تمام بديهايم را پذيرفتم تمام کاستي هايم را پذيرفتم نياز به زمان و تغذيه دارم تا رشد کنم من مولانا نيستم اما مولانا مسير رشد انسان را مشخص ميکند مولانا خودش ميگويد محصول هزاران سال بشريت است اگر اوجي مانند مولانا بوده بخاطر اين است که درخت و جنگل انسان و بشريت هزاران سال رشد کرد تا چنين محصولي را به بار بدهد:

بازآمدم بازآمدم  از پیش آن یار آمدم

در من نِگر در من نِگر،   بهر تو غمخوار آمدم
شاد آمدم شاد آمدم، از جمله آزاد آمدم
چندین هزاران سال شد، تا من به گفتار آمدم
 
براي به گفتار در آمدن مولاناي وجود نياز به تغذيه٬ فرود و صعودهاي زيادي داريم. چون قدرت بيان و قدرت پذيرش هر نوع توانايي نياز به ظرفيت بالا دارد مثلا اگر شما مريض باشيد معده شما تحمل خوردن غذاي سنگين و مقوي را ندارد به همين شکل براي پذيرش نور٬ خدا٬ مولانا٬ يا هر آنچه که منتظرش هستم نياز به بزرگ شدن و رشد کردن دارم.