زندگی فلسفی غریزی لیلا

بايد قبول کنيم گاهي واقعا تو زندگيمون خيلي اشتباه کرديم و ضرر کرديم انکار کردن ضرر باعث ميشه نفهميم اشتباهاتمان در کجاست و نقطه ضعف‌هايمان در کجاست. اگر قبول کنيم که اشتباه کرديم راهي هست براي اينکه راه بهتري بيابيم و از ضررهاي آينده جلوگيري کنيم. به روي کار امدن احمدي نژاد خودبخود اين پيشگويي راايجاد ميکند که لااقل اگر طي همين چهار سال يا شايد هشت سالي که آقاي روحاني روي کار آمده اگر کسي دخالت نکند و چوب لاي چرخ نگذارد، بعد از هشت سال ديگر احتمال روي کار آمدن احمدي نژاد مانندي هست. چرا اين را مي‌گويم؟

اگر در دوره آقاي خاتمي ماه رمضان را به جاي هشت ساعت کاري مي‌کردند پنج ساعت کاري، همه روزنامه‌ها دست به نقد برداشته و هزار ديدگاه منفي مي‌دادند همانطور که در دوره آقاي خاتمي هزار ايراد گرفته شد که من نمي‌گويم بدون ايراد بود بلکه مي گويم زمانيکه همه چيز تلخ شده ديگر کاري به اين تغييرات ساعت کاري و ... نداريم اما وقتي مسائل داره به سمت بهتري پيش ميره انگار يه نوع مخالفتي با سلامت ايران داريم و مخالفت مي‌کنيم.

چکار کنيم که احمدي نژاد مانند ديگري رئيس جمهور نشود؟

از محسنات دولت آقاي احمدي نژاد تنبل پروري بود که به معني حمايت از مظلومان است، که مي‌گويند مظلوم خودش يک ظالم است زيرا ظلم را مي‌بيند و کاري نمي‌کند. حتي همين کلمه من هم کلي جبهه منفي ايجاد مي‌کند، در حاليکه اگر بي‌انصاف نباشيد متوجه مي‌شويد منظور من از هم معنی دانستن "حمایت از مظلومان" با "تنبل پروری"   ناديده گرفتن فقر نيست، بلکه حتي بارها در قرآن هم آمده: «آيا آنان که مي‌دانند با آنان که نمي‌دانند برابرند؟» پس چطور توقع داريم يک شبه ره صد ساله برويم، درحالیکه راه دانایی و دانش بدست آوردن و پخته شدن طولانی است؟ چطور انسانهاي توانمند و پولدار اينقدر با ديد منفي در رسانه‌ها پردازش مي‌شوند؟ انسانی که دارای دانش و توانمندی است کل کلمات من را در يک جمله خلاصه مي‌کند و زندگيش هم خيلي ازمن جلوتر است پس رفاه و ارامش حقش است.

مي‌گفتند احمدي نژاد روزي بيست ساعت کار مي‌کند، بهتر نبود روزي هشت ساعت مي‌‌خوابيد تا ذهنش براي برداشتن اين بار سنگين آماده‌تر باشد؟ خود ما هم وقتي خوابمان اندازه است بهتر فکر ميکنيم و راه‌حلهاي بهتري براي زندگي داريم.

مي‌گفتند احمدي نژاد ساده زيست است، ساده زيستي يعني چه؟ آيا ساده زيست نبودن يعني اهل تجملات و بريز و بپاش بودن و اهل اصراف بودن؟ آيا ساده زيست نبودن يعني نديدن فقر؟

ساده زيست بودن يعني چه؟ پول تنها يک مسئله سمبليک است و بس. کسي که پول دارد اما براي خودش خرج نمي کند و مي‌گويد ساده زيست هستم مسلما نميتواند تحمل کند کسي هم پولش را خرج کند و لذت ببرد. در حاليکه روح آدمي به لذت نياز دارد تا بتواند رشد کند و بهبود يابد و ترقي کند و راهها و روشهاي بهتري براي زندگي همگان بيابد.

ما ترجيح مي‌دهيم کسي رئيس جمهورمان شود که نه خود خورد نه کس دهد؟